Πλαφόν με νόμο ΤΩΡΑ στις δημόσιες δαπάνες

Άρθρο κ. Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, Προέδρου ΣΜΕΧΑ, Προέδρου NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ, Μέλους Δ.Σ. Συνεγγυητικού, Πιστοποιημένου Αναλυτή & Συμβούλου Διεθνών και Ελληνικών Αγορών που δημοσιεύθηκε στο xrimanews 24/1/2012.

 

 

Δεν αρκεί το PSI, δεν αρκεί η βοήθεια από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αν εκτός και επιπλέον των μέτρων ανάπτυξης που χρειάζεται να λάβουμε εμείς δεν κόψουμε σήμερα τις περιττές δαπάνες και μάλιστα με νόμο, όσα χρήματα και να μας δώσουν, σύντομα θα βρεθούμε και πάλι στην ίδια θέση και θα επιβληθούν αναγκαστικά νέοι αντιαναπτυξιακοί και άδικοι εισπρακτικοί φόροι.

Επιβάλλεται τώρα να βάλουμε τέλος στις ανόητες δαπάνες. Να βάλουμε τέλος στους “κομματικούς στρατούς” και σε όλα εκείνα τα κατάλοιπα του παρελθόντος που φέρουν και σημαντικό μέρος της ευθύνης για το σημείο που φτάσαμε. Και πρέπει αυτή τη φορά να δώσουν οι ίδιοι οι βουλευτές και οι υπουργοί το παράδειγμα. Να κόψουν αυτοί τις περιττές δαπάνες που στοιχίζουν στον Έλληνα ευσυνείδητο φορολογούμενο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Οφείλει ο Πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του PSIνα καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο μείωσης δαπανών το οποίο θα περιλαμβάνει, ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο, μικρή ομάδα συμβούλων, πρωθυπουργού και υπουργών και πλαφόν στα έξοδα κίνησης. Να μπει τέλος στη διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία, μετακινήσεις με πρωθυπουργικά αεροσκάφη κ.α.. Σήμερα το πολυπληθέστατο υπουργικό συμβούλιο όχι μόνο είναι αναποτελεσματικό, αλλά στοιχίζει εκατοντάδες εκατομμύρια στον ελληνικό λαό. Πρέπει να μειωθεί, να γίνει σωστή κατανομή αρμοδιοτήτων και βάσει αυτού να προχωρήσει η επόμενη κυβέρνηση που θα εκλεγεί.

Πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος και στο άλλαγμα των ονομάτων των υπουργείων και των ταμπελών κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Να συμφωνήσουν στο οργανόγραμμα και στα ονόματα των υπουργείων που πρέπει να είναι ολιγότερα σε αριθμό. Αυτή πρέπει να είναι όμως μόνο η αρχή. Στη συνέχεια θα πρέπει να συμφωνήσουν στον αριθμό των αστυνομικών που συνοδεύουν τους υπουργούς και πολλές φορές γίνονται “άτομα για θελήματα” παρεκκλίνοντας των αρμοδιοτήτων τους. Σήμερα υπάρχουν υπουργοί με συνοδεία μεγαλύτερη των 100 αστυνομικών! Να συμφωνήσουν σε ένα μονοψήφιο αριθμό και να μην αφήσουν παραθυράκια στο νόμο ώστε να μπορεί να τύχει διαφορετικής ερμηνείας. Με ανάλογο νόμο θα πρέπει να μειωθεί και ο αριθμός των συμβούλων. Δεν μπορεί υπουργός να έχει 20 ή και 50 συμβούλους την ώρα που ήδη ο κρατικός μηχανισμός είναι υπεράριθμος. Δεν μπορεί ο κάθε υπουργός να επικαλείται αδυναμία του κρατικού μηχανισμού και να προσλαμβάνει στρατιά από συμβούλους που δεν θέλει και πολύ γνώση για να συμπεράνει κανείς ότι είναι παιδιά του “κομματικού σωλήνα”.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμφωνήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί αν ο κρατικός μηχανισμός είναι ικανός να πάει τη χώρα μπροστά. Αν δεν είναι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να τον αλλάξουν. Αν είναι θα πρέπει να τον εκμεταλλευτούν. Δεν είναι όμως δίκαιο ούτε για τους δημοσίους υπαλλήλους να βλέπουν στα υπουργεία που επί χρόνια εργάζονται, “ουρανοκατέβατους” συμβούλους χωρίς εξειδικευμένη γνώση να δίνουν εντολές και να αμείβονται παχυλά την ώρα που οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματά τους. Εκτιμώ πως κάθε υπουργός ή και βουλευτής μπορεί με 4 συμβούλους το πολύ να κάνει εξαιρετική δουλειά. Άλλωστε στον ιδιωτικό τομέα γίνονται “θαύματα” με λιγότερους από τις επιχειρήσεις. Θα πρέπει λοιπόν με νόμο να μπει πλαφόν στον αριθμό των συμβούλων και στις αμοιβές αυτών. Αν κάποιοι βουλευτές θέλουν να ευχαριστήσουν κάποιον για τη βοήθειά του στον προεκλογικό αγώνα ας τον προσλάβουν και ας τον πληρώνουν με δικά τους χρήματα. Το ίδιο και ο τέως Πρωθυπουργός που διόρισε διαδοχικά σε 2 σημαντικές θέσεις (η μια στη Βουλή) πρώην κορυφαίο σύμβουλο του. Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να συνεχίζει να έχει σήμερα αυτά τα τεράστια έξοδα υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες για να συντηρεί εκτός των άλλων: α) ξεχωριστά πολυτελή πολιτιστικά ιδρύματα, β) τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, γ) νηπιαγωγείο για παιδιά και συγγενείς βουλευτών, δ) γυμναστήριο, ε) ρουσφετολογικούς διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ σε θέσεις εκτός οργανογράμματος, όπως αποδείχθηκε πρόσφατα με τον διορισμό πρωθυπουργικού συμβούλου. Να προσθέσω ακόμη ότι Βουλή και βουλευτές αποσπούν και επιπλέον υπαλλήλους, τόσο από το Δημόσιο όσο και από ΔΕΚΟ, όπως η εισηγμένη ΔΕΗ, που έχει χιλιάδες μικρομετόχους κατά ποσοστό 49%, και η Διοίκηση της, παραβιάζει αυτή την πίστη της στους μετόχους μειοψηφίας και πλειοψηφίας αφού δεν ζητάει την ανάκληση τους.

Θα πρέπει να γνωρίζει ο πολιτικός κόσμος πως κάποιοι αποκτούν αθέμιτα σημαντικό πλεονέκτημα στην επανεκλογή τους χρησιμοποιώντας τη στρατιά των συμβούλων τους οποίους πληρώνει ο ελληνικός λαός για να παράγουν έργο για τη χώρα και όχι για να χρησιμοποιούν τα υπουργεία για την επανεκλογή του βουλευτή-υπουργού. Επιπλέον δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό σε άλλους νέους συνυποψήφιους τους. Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να εξετάσουν τα πολιτικά κόμματα και το να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτή και υπουργού ή και να μην μπορεί όποιος έχει διατελέσει υπουργός να θέσει υποψηφιότητα για ένα χρονικό διάστημα 1-2 χρόνια μετά την λήξη της υπουργικής του θητείας. Αυτή η άποψη που έχει εκφρασθεί και από τον Πρόεδρο της ΝΔ, κ. Αντώνη Σαμαρά, δείχνει να έχει διαπαραταξιακή και καθολική αποδοχή από πολίτες που ανήκουν σε όλα τα κόμματα. Έτσι θα μηδενισθεί το ρουσφέτι. Πρέπει επίσης οι δαπάνες των υποψηφίων βουλευτών και το ανώτερο πλαφόν των δαπανών τους να μην ελέγχονται μόνο για την προεκλογική περίοδο των 3 εβδομάδων αλλά για αρκετούς μήνες (τουλάχιστον 6) πριν τις εκλογές και σε αυτές να περιληφθεί με τεκμαρτά κόστη ο αριθμός των ατόμων που απασχολούν στα πολιτικά τους γραφεία. Ειδικά την πολύμηνη προεκλογική περίοδο. Άλλωστε την προεκλογική περίοδο δεν παράγεται κοινοβουλευτικό έργο. Γιατί λοιπόν να τους έχουν στην υπηρεσία τους την προεκλογική περίοδο; Τα ίδια ισχύουν και για τους δημοτικούς συμβούλους που χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς του κάθε Δήμου που μπορούν να επανεκλέγονται εύκολα είτε ρουσφετολογόντας σε βάρος των δημοτών, είτε χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό που ο Δήμος τους δίνει για να φέρουν αποτελεσματικό έργο. Όλα αυτά συνιστούν και στρέβλωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Όμως οι «κατέχοντες» δεν ομιλούν για αυτά. 

Όλες οι δημόσιες δαπάνες πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο. Το ελληνικό κοινοβούλιο και οι Βουλευτές μπορούν να παράξουν σημαντικά μεγαλύτερο έργο με λιγότερο προσωπικό, καλύτερα αμοιβόμενο. Αρκεί αυτό να δουλέψει σωστά και με πρόγραμμα. Επίσης το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλλει στους Δήμους την μείωση των περιττών δαπανών και όχι των αμοιβών όσων εργάζονται στους δήμους.

blog: alexandrosmoraitakis.blogspot.com

email: am@ nuntius.gr