Οι αλλαγές στη φορολογία.
1ο. Μεταξύ του φόρου υπεραξίας και της ανόδου του φόρου επί των πωλήσεων στο 0,20% από 0,15%, η λύση που επελέγη, είναι καλύτερη για τα δημόσια έσοδα και τους Έλληνες επενδυτές. Εισηγήθηκε προς το Υπουργείο από το Δ.Σ. του ΣΜΕΧΑ και είναι συνεισφορά του χώρου και αναγνώριση των ιδιαίτερων δυσκολιών της χώρας. Ο φόρος υπεραξίας δεν θα καταβάλλετο από εταιρίες χωρών που η Ελλάδα έχει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας όπως είναι οι Αγγλοσαξονικές χώρες διότι εξαιρούνται τα κεφαλαιακά κέρδη από την φορολόγηση. Μάλιστα οι εταιρίες και τα funds από Αγγλοσαξονικές χώρες έχουν την συντριπτική πλειοψηφία μετοχών που κατέχουν ξένοι και είναι εισηγμένες στο Χ.Α.
2ο. Πρέπει όμως ο φόρος επί των πωλήσεων 0,20% να ισχύσει από τη δημοσίευση ή έστω την ψήφιση του νόμου και όχι από 1/1/2011, όπως διατυπώνεται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Επίσης η απόδοση του φόρου πρέπει να γίνει από τους χειριστές οι οποίοι και εισπράττουν τα χρήματα διότι μια ΑΧΕΠΕΥ μπορεί να εκτελεί χωρίς να εισπράττει. Πρέπει να γίνει διόρθωση από το Υπουργείο στα δύο αυτά θέματα.
3ο. Ήταν προτιμότερο ο φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων να ήταν μεγαλύτερος του 20% και να υπάρχει εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης στην πηγή, όπως γινόταν πριν το 2007, διότι η παρακράτηση 25% στα μερίσματα κατά την διανομή θα ισχύσει μόνο για Έλληνες μετόχους και όχι για ξένους ή/και για θυγατρικές ξένων εταιριών που η Ελλάδα έχει υπογράψει συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολόγησης. Για παράδειγμα εάν η εταιρία έχει κέρδη 100 € διανέμει το 100% των κερδών ο Ελληνας θα καταβάλει φόρο στα κέρδη της εταιρίας 20€+20€=40€, ενώ ο ξένος μέτοχος θα καταβάλλει μόνο 20 εκ. € φόρο στο σύνολο των κερδών της εταιρίας. Οι ξένοι έχουν το 50% των μετοχών του Χ.Α. επομένως ο φόρος στα εταιρικά κέρδη μπορεί να αποδώσει Δημόσια έσοδα το πολύ μέχρι το 30% των εταιρικών κερδών. Με ένα ποσοστό 30% επί των κερδών και αυτοτελή φορολόγηση το Δημόσιο θα είχε υπέρτερα έσοδα αφού το μέρισμα είναι συνήθως το 1/3 των κερδών με άμεση και εύκολη διοικητικά είσπραξη.
Επί πλέον δεν θα υπήρχε άνιση φορολογική μεταχείριση μεταξύ Ελληνικών και ξένων εταιριών με ολέθριες συνέπειες στον ανταγωνισμό και την ισονομία.
4ο. Θα μπορούσε να εξετασθεί και να επιβάλλεται μια καλύτερη φορολογική μεταχείριση επί του φόρου διανομής για τις εισηγμένες εταιρίες στο Χ.Α., όπως γινόταν και στο παρελθόν που δεν υπήρχε η αυτοτελής φορολόγηση.