Κάθε προσφορά δεκτή
Η Κυβέρνηση αναγκάστηκε μέσα σε λίγο διάστημα να πάρει κρίσιμες αποφάσεις και σκληρά μέτρα προκειμένου να αποφύγει τη χρεοκοπία. Ο κόσμος είδε το εισόδημά του να συρρικνώνεται. Άρχισε να είναι επιφυλακτικός. Από τη μία θεώρησε πως ίσως ο συνάνθρωπός του απέκτησε πλούτη χωρίς να έχει δουλέψει και από την άλλη καταδίκασε σύσσωμη την πολιτική κοινότητα ως υπαίτια για όσα συνέβησαν. Δυστυχώς από όσα είδαμε δικαιολογούν εν μέρει την άποψη που υιοθέτησαν κάποιοι συνάνθρωποί μας. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Όπως δεν ευνοήθηκαν όλοι οι επιχειρηματίες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, έτσι δεν ευθύνονται και όλοι οι πολιτικοί για το οικονομικό αδιέξοδο. Όλα τα παραπάνω ανήκουν στο παρελθόν. Αν θέλουμε αύριο να συζητάμε για το πώς κατορθώσαμε να φέρουμε το καράβι στο λιμάνι προορισμού, τότε θα πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε για το κοινό καλό. Βλέπω όμως μετά λύπης ότι στηλιτεύεται και η όποια προσπάθεια για βοήθεια, όπως για παράδειγμα η ανεύρεση επενδυτών από συνανθρώπους μας που έχουν κύρος και υψηλές γνωριμίες. Στην παρούσα χρονική συγκυρία, όλοι πρέπει να βοηθήσουμε. Όποιος επιθυμεί να προσφέρει στον τόπο πρέπει να του παρέχονται όλες οι δυνατότητες για να το επιτύχει αλλά κυρίως να του παρέχεται και η ψυχολογική στήριξη. Επιθέσεις από τον τύπο και από πολιτικούς έχει δεχθεί ο αδελφός του Πρωθυπουργού, Νίκος Παπανδρέου, ο οποίος έφερε στον τόπο επενδυτές από τις Αραβικές χώρες. Οι Άραβες είναι συναισθηματικοί και ακόμη συγκινούνται από το όνομα Παπανδρέου. Θεωρούν τιμή τους τα παιδιά του Ανδρέα να παρευρίσκονται σε συνέδρια και εκδηλώσεις τους. Και στο εξωτερικό πολλές φορές συγγενείς Προέδρων μεγάλων χωρών (ΗΠΑ, Γαλλία, κλπ.) εκπροσωπούν την χώρα τους. O Νίκος Παπανδρέου μάλιστα ως οικονομολόγος με διδακτορικό(PhD από το Princeton) συγγραφέας και αρθρογράφος έχει καλό όνομα ανεξαρτήτως οικογενειακής ιστορίας. Καλείται και ομιλεί σε άπταιστα Αγγλικά και Ισπανικά ως λογοτέχνης και οικονομολόγος. Σε μία χρονική συγκυρία όπου η χώρα δεν μπορούσε να βγει στις αγορές να δανειστεί, όπου οι επενδυτές αν και έβρισκαν ελκυστικές τις τιμές των ελληνικών μετοχών, ρευστοποιούσαν αντί να επενδύουν, κάποιος φέρνει ή προσπαθεί να φέρνει επενδυτές με διαθέσεις να τοποθετήσουν στη χώρα δισεκατομμύρια. Μία τέτοια κίνηση δημιουργεί θέσεις εργασίας και έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, ενώ αυξάνει παράλληλα και το κύρος της χώρας στο εξωτερικό. Αντί να επιβραβευτεί ο κ.Ν.Παπανδρέου λίγο έλειψε να «σταυρωθεί». Μου είναι αδιανόητο να σκεφτώ ότι μπορεί ο αδελφός του Πρωθυπουργού να εργάζεται για το προσωπικό και όχι για το συνολικό συμφέρον. Όλοι εμείς πρέπει να αγκαλιάζουμε τέτοιες προσπάθειες, ενθαρρύνοντας όλους όσους θέλουν να βοηθήσουν και όχι να στεκόμαστε τροχοπέδη και αφορμή να μη γίνουν επενδύσεις στη χώρα σε μία τέτοια κρίσιμη χρονικά συγκυρία. Ίσως όμως εάν είχε μια θεσμική θέση όπως πχ. πρέσβυς εκ προσωπικοτήτων ή οικονομικός σύμβουλος (με ή χωρίς αμοιβή) η αξιοποίηση του ιδίου ως προσωπικότητα και του ονόματος του να είχε πολυτιμότερα αποτελέσματα για την Κυβέρνηση και τη χώρα. Επίσης μια θέση υπευθύνου εσωτερικών υποθέσεων της Κυβέρνησης για να ελέγχει παραπτώματα των Υπουργών και των Συμβούλων τους που αρχίζουν να διαφαίνονται ενάντια στο συμφέρον της χώρας σε πρωταθλητές της σπατάλης τον τελευταίο καιρό, κατά τα πρότυπα της εταιρικής διακυβέρνησης που θεσπίζει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για εισηγμένες εταιρίες ή της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ, θα προσέθετε έντονα στοιχεία διαφάνειας, κύρους και πολύτιμες υπηρεσίες στον Πρωθυπουργό και την Ελλάδα.