Τα μέτρα που λύνουν το πρόβλημα και πρέπει να λάβουν Τρόικα και Κυβέρνηση

Άρθρο Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, Προέδρου ΣΜΕΧΑ, Προέδρου NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ, Μέλους Δ.Σ. ΕΒΕΑ που δημοσιεύθηκε στο CAPITAL, 8/4/2011.

 

 

 

Θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο να αρχίσουν οι πολίτες, αλλά κυρίως οι πολιτικοί, να πιστεύουν πως τα χειρότερα πέρασαν και πως έχουμε αρχίσει να βλέπουμε το φως στην άκρη του τούνελ. Η αλήθεια είναι πως η άκρη του τούνελ είναι ακόμα τόσο μακριά, που αν δεν επιταχύνουμε ρυθμούς, κάνοντας περισσότερα και αν και η Τρόικα δεν κάνει περισσότερα, δεν θα την πλησιάσουμε όσο και αν ελπίζουμε. Ο καιρός περνάει και πρέπει να εκμεταλλευόμαστε κάθε μέρα παράγοντας έργο  προκειμένου να βελτιωνόμαστε ως χώρα. Ήδη οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται είναι μεγάλες και μπορεί να αποδειχθούν επιζήμιες. Δεν είναι όμως μόνο το κυβερνητικό επιτελείο που καθυστερεί. Καθυστερεί και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να γίνουν πολλά τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από εμάς. Ξεκινώντας από αυτά που πρέπει να ζητήσει επίμονα με επιχειρήματα η Κυβέρνηση και να κάνει η Ευρώπη προκειμένου να πείσει ότι θέλει να λύσει το πρόβλημα θα πρέπει στους επόμενους μήνες να γίνουν τα ακόλουθα:

 

  1. Να δώσει κεφάλαια στην Ελλάδα για να επαναγοράσει τα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα οποία είναι αγορασμένα κάτω από την ονομαστική τους αξία. Υπολογίζεται ότι αξίζουν 60 δισ. ευρώ και έχουν στοιχίσει στην ΕΚΤ 45 δισ. ευρώ. Εναλλακτικά θα μπορούσε η ΕΚΤ να τα ανταλλάξει με νέα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας και μικρότερου επιτοκίου, αλλά πάντα με αξία ίση με αυτή που τα αγόρασε.
  2. Η έκδοση ομολόγων για επενδύσεις (investments eurobonds) είναι επίσης αναγκαία προκειμένου να γίνουν συγκεκριμένα projects και να πάρει μπροστά η μηχανή της ανάπτυξης. Ο τερματισμός της ύφεσης πρέπει να γίνει νούμερο ένα προτεραιότητα της Τρόικας, αν επιθυμεί την αύξηση των φορολογικών εσόδων και τη μείωση της ανεργίας. Είναι επίσης ευκαιρία να δείξει η Τρόικα  το νέο μοντέλο ανάπτυξης που επιθυμεί δίνοντας κεφάλαια για συγκεκριμένες επενδύσεις.
  3. Η χρηματοδότηση που αναλογεί στη χώρα μας για το ΕΣΠΑ να μπορεί να την παίρνει από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Σήμερα έργα που μπορούν να γίνουν καθυστερούν γιατί το κράτος δεν έχει χρήματα να βάλει το 1/3 των κεφαλαίων που του αναλογούν.
  4. Η επιμήκυνση των δανείων που χορηγεί η τρόικα με μικρότερο επιτόκιο πρέπει να επιβεβαιωθεί.
  5. Να ολοκληρωθεί ο εγκλωβισμός των κατόχων ομολόγων. Να δεχθούν μείωση επιτοκίου (επιτόκιο Bund+0,50% spread) και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής για δέκα  έως δεκαπέντε έτη, χωρίς να μειωθεί η ονομαστική αξία του ομολόγου. Οι κάτοχοι ομολόγων κρατώντας για τόσο καιρό τα spreads σε υψηλά επίπεδα δείχνουν πως μπορούν να δεχθούν να χάσουν κάτι. Μάλιστα στα τρέχοντα επίπεδα δείχνουν πως μπορούν να δεχθούν και μία σημαντική μείωση του κεφαλαίου τους.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να λυθεί το πρόβλημα των χωρών του Νότου και της Ιρλανδίας, οφείλει τον προσεχή Ιούνιο, στη Σύνοδο Κορυφής, να επέμβει αποφασιστικά. Μέχρι σήμερα έχει δείξει πως παίρνει ήπιες αποφάσεις, οι οποίες δεν λύνουν το πρόβλημα και δεν πείθουν τις αγορές. Αυτός είναι και ο λόγος που τα ελληνικά spreads δεν υποχωρούν.

 

Ωστόσο, ακόμα και γίνουν όλα τα παραπάνω το πρόβλημα δεν λύνεται χωρίς τη δική μας προσπάθεια. Η περιστολή των δαπανών πρέπει να εντατικοποιηθεί. Η Ελλάδα οφείλει να ανακοινώσει στις 15/4/2011 άμεσα μέτρα ύψους 20-24 δισ. ευρώ (μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προσαρμογής 2012-2016) που δεν θα χωρούν αμφισβήτηση και ξεπερνούν την θητεία της παρούσας Κυβέρνησης. Θα πρέπει να είναι μέτρα που θα πείθουν τις αγορές, μέτρα που θα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Επιπλέον πρέπει να ανακοινώσει πρόσθετα μέτρα που θα καλύπτουν την «μαύρη τρύπα» του φετινού προϋπολογισμού. Αυτά υπολογίζονται στα 1,8 δις από την απόκλιση του 2011. Τέλος, θα πρέπει να ανακοινωθούν οι λεπτομέρειες για τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δισ. ευρώ. Ελπίζω ότι οι Υπουργοί της Ελληνικής Κυβέρνησης «θα στηρίξουν Ελλάδα» και δεν θα αποκλείσουν ελληνικές επιχειρήσεις. Σήμερα παρατηρούμε πως υπάρχει μία αναποφασιστικότητα για το τι θα πουληθεί πρώτο. Πολλοί υπουργοί αναφέρουν πως ίσως θα πρέπει να κρατήσουμε κάποιες δημόσιες επιχειρήσεις εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Θα πρέπει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να δείξει θέληση για σοβαρότητα στις αποκρατικοποιήσεις και μάλιστα τα πρώτα 5 δισ. ευρώ θα πρέπει να έρθουν από την ρευστοποίηση σε δίκαιες τιμές μετοχών εισηγμένων στο χρηματιστήριο. Να είναι άμεσης απόδοσης. Με αυτόν τον τρόπο θα δείξουμε στις αγορές ότι θέλουμε πραγματικά να μειώσουμε το χρέος μας και να αλλάξουμε πορεία. Αγοράζοντας άμεσα ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά θα συμβάλλουμε στη μείωση των spreads, ενώ θα αγοράσουμε με λιγότερα χρήματα, μεγαλύτερης αξίας ελληνικά ομόλογα. Πρέπει όμως να δείξει συνολικά όλη η κυβέρνηση πως θέλει να βάλει τη χώρα στον ίσιο δρόμο, κάνοντας πράξη τις δεσμεύσεις της. Σήμερα βλέπουμε πως ελάχιστοι υπουργοί, μεταξύ αυτών και ο υπουργός Οικονομικών, κ.Γιώργος Παπακωνσταντίνου, έχουν εντοπίσει την ανάγκη αξιοποίησης εισηγμένων εταιρειών. Βάλλονται όμως, καθώς υπάρχουν συμφέροντα, αλλά και γιατί η πορεία της μείωσης των δαπανών και αύξησης των εσόδων δεν πηγαίνει σύμφωνα με το προγραμματισμό. Προκειμένου όμως να προχωρήσει η χώρα σύμφωνα με τον προγραμματισμό η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη προϋπόθεση.  Να απαντηθούν μεταξύ άλλων από την Κυβέρνηση τα ερωτήματα: 1) Γιατί καθυστερούν οι συγχωνεύσεις Οργανισμών που είχε αναλάβει ο αξιότιμος κύριος Αντιπρόεδρος; 2) Γιατί δεν έχει γίνει 1,5 χρόνο τώρα ούτε μια ιδιωτικοποίηση, 3) Γιατί οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ μεταφέρονται στο Δημόσιο χωρίς δουλειά και στοιχίζουν τα ίδια και περισσότερα; 4) Γιατί δεν έχουν προχωρήσει οι μεταρρυθμίσεις στην υγεία; 5) Βλέπει κανείς εσωτερική υποτίμηση στην πράξη; Πρέπει να ξεπεραστεί η παλιά νοοτροπία, αλλά και η κυβερνητική «μεταρρυθμιστική κόπωση». Διαφορετικά οι Υπουργοί να πάνε σπίτι τους. Η Τρόικα και οι αγορές πρέπει να πεισθούν ότι αλλάζουμε. Αν δεν πεισθούν θα έρθουν ακόμα δυσκολότερες μέρες.