Οι αριθμοί είναι σκληροί, όχι τα μέτρα
Η χώρα μας παρά τις σημαντικές επιτυχίες του Πρωθυπουργού και του οικονομικού επιτελείου αποτελεί ακόμη το μαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης. Είναι σήμερα σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή που ήταν η Ρωσία και η Αργεντινή όταν πτώχευσαν το 1998 και το 2001 αντίστοιχα. Η Ρωσία είχε χρέος 51 δισ. ευρώ και η Αργεντινή 57 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τα 300 δισ. ευρώ χρέος μετά και τα τελευταία δάνεια που πήρε με 240 δις ετήσιο ΑΕΠ.
Όμως μία χρεοκοπία της Ελλάδας θα δημιουργούσε domino effect που θα επηρέαζε τις υπόλοιπες χώρες της Νότιας Ευρώπης, καθώς και τις χώρες των οποίων οι Τράπεζες ή τα ταμεία τους έχουν Ελληνικά ομόλογα. Εκτιμήσεις αναφέρουν πως η Ιταλία με 5% έλλειμμα εμφανίζει μεγαλύτερο πρόβλημα σε σύγκριση με της Ελλάδος που οφείλεται στο μέγεθος της οικονομίας της. Ακολουθούν η Πορτογαλία και η Ισπανία.
Οι ευρωπαίοι πήραν κάπως αψήφιστα στην αρχή το ελληνικό πρόβλημα. Στη συνέχεια κατάλαβαν πως το πρόβλημα αυτό το έχουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και άλλες χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της προς την Ελλάδα, με λύση πολιτική που να βελτιώνει το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον των αριθμών, που είναι αμείλικτοι και δεν ωραιοποιούνται όπως τα λόγια.
Αν μείνει μόνο στα σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα που έχει πάρει δεν είναι σίγουρο πως θα πετύχει το στόχο της. Αυστηρά μέτρα υιοθέτησε στο παρελθόν και η Λετονία ώστε να μειωθεί το έλλειμμά της που ήταν πριν τα μέτρα στο 7%. Όμως είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος κατά 20% και αύξηση της ανεργίας κατά 22%. Μετά τα μέτρα για την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει σε ύφεση με καταστροφικά αποτελέσματα για όλα τα μεγέθη της οικονομίας (ανεργίας, ανάπτυξης κλπ). Επιπλέον μια πτώση του ΑΕΠ θα μειώσει τα φορολογικά έσοδα και θα αυξήσει περαιτέρω το έλλειμμα και το χρέος εάν οι δαπάνες μείνουν σταθερές. Άρα σε 18 μήνες ίσως βρεθούμε στην ίδια κατάσταση με τη σημερινή.
Πρέπει άμεσα να παρθούν και μέτρα που θα τονώσουν την ανάπτυξη καθώς και μέτρα που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα της ελληνικής οικονομίας. Η Κυβέρνηση να προχωρήσει επίσης και σε αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας και της περιουσίας των Ταμείων καθώς και αναδιάρθρωση του Δημόσιου Τομέα, αλλαγή αντιαναπτυξιακών νόμων, απομάκρυνση της θεωρίας του πολιτικού κόστους, αποκρατικοποιήσεις κλπ.