Να κυβερνήσουν οι καλύτεροι

Άρθρο Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, Προέδρου ΣΜΕΧΑ, Προέδρου NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ, Μέλους Δ.Σ. ΕΒΕΑ που δημοσιεύθηκε στο Euro2day.gr, 6/11/2011.

 


Θεωρώ αδιανόητο σήμερα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου να αδυνατούν επί πολλούς μήνες να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης, να αδυνατούν να αφουγκραστούν αυτό που θέλει και φωνάζει ο λαός. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

 

Πριν από λίγους μήνες, και συγκεκριμένα τον περασμένο Μάιο, πάλι η προσπάθεια συνεννόησης (λόγω υπαναχώρησης από τον σημερινό πρωθυπουργό) είχε αποτύχει. Σήμερα γίνεται φανερό πως, αν τότε στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τα είχαν βρει, σήμερα η χώρα δεν θα είχε διασυρθεί με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο σε όλο τον κόσμο. Και φυσικά δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο όπου είμαστε σήμερα.

 

Τότε είχα καυτηριάσει την αποτυχία συνεννόησης, ενώ και πιο πριν με άρθρα μου συνεχώς ζητούσα να επιλεγούν οι καλύτεροι (οι άριστοι και όχι οι αρεστοί, όπως είχα χαρακτηριστικά γράψει) σε όλο τον κυβερνητικό μηχανισμό, προκειμένου να πάει η χώρα μπροστά και τα παιδιά μας να ζήσουν σε έναν καλύτερο τόπο. Να έχουν το κεφάλι ψηλά και να μη ζουν ταπεινωμένα.

 

Σήμερα όσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό γνωρίζουν πως ο Έλληνας δεν τυγχάνει και της καλύτερης υποδοχής. Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι εταίροι μας αγόγγυστα μας δανείζουν, αλλά εμείς τους δείχνουμε πως δεν θέλουμε να αλλάξουμε.

 

Και θεωρώ πως η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού θέλει να αλλάξει. Θέλει να μπει τάξη στα οικονομικά της χώρας, με σωστά μέτρα και όχι φυσικά με το σύνολο των θυσιών να γίνεται από τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα. Αυτό πρέπει να το αφουγκραστούν τα πολιτικά κόμματα.

 

Οφείλουμε την ύστατη ώρα να βρούμε τη βέλτιστη λύση, που θα ικανοποιεί το σύνολο των χωρών που μας παρακολουθεί, καθώς ο πολιτικός κόσμος κατάφερε να δώσει στο πρόβλημά μας παγκόσμια διάσταση.

 

Πρέπει να συγκροτηθεί κυβέρνηση με τους καλύτερους. Πρέπει η χώρα να αξιοποιήσει το καλύτερο υλικό που διαθέτει. Δεν είμαι υπέρ της άποψης να είναι μόνο μία κυβέρνηση τεχνοκρατών ή μόνο μία κυβέρνηση πολιτικών προσώπων.

 

Θεωρώ πως στο Ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν ικανά στελέχη, όπως υπάρχουν βέβαια ικανότατα στελέχη και εκτός κοινοβουλίου. Τεχνοκράτες πετυχημένοι, πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι με πιστοποιημένες γνώσεις γύρω από τη διοίκηση, τα νομισματικά, τη λειτουργία των κεντρικών τραπεζών, την αγορά ομολόγων, χρηματαγορών και κεφαλαιαγορών συνολικά, άξιοι διαπραγματευτές με κατάλληλη προσωπικότητα κ.ά. οφείλουν να αξιοποιηθούν.

 

Δεν μπορείς να λύσεις το θέμα του ελλείμματος αν δεν γνωρίζεις από διοίκηση. Όλες οι εταιρίες σήμερα, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, με το ξέσπασμα της κρίσης περιόρισαν τα έξοδά τους. Το κράτος επέλεξε αντί να μειώσει τα έξοδα να αυξήσει τους φόρους.

 

Επιπλέον, δεν μπορείς να βοηθήσεις μία χώρα με μεγάλα χρέη αν δεν γνωρίζεις, για παράδειγμα, πώς λειτουργεί η αγορά ομολόγων. Αν δεν γνωρίζεις πώς λειτουργούν οι αγορές και τι θέλουν, πώς θα φέρεις επενδύσεις στη χώρα, πώς θα φέρεις αγορές στην αγορά ομολόγων;

 

Πρέπει να επιλεγούν οι κατάλληλοι, αλλά και ο κρατικός μηχανισμός επίσης πρέπει να στελεχωθεί από τους ικανότερους. Ο δημόσιος τομέας θα λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά αν δει ότι υπάρχει θέληση και φυσικά αν δει πράξεις που να λύνουν το δημοσιονομικό μας πρόβλημα. Μπορούν όλοι να βάλουν πλάτη, αρκεί να δουν ότι τα βάρη μοιράζονται δίκαια.

 

Σήμερα, με τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάται η χώρα καλλιεργείται το μίσος. Ο ιδιωτικός τομέας βάλλει κατά του δημόσιου τομέα, ο αριστερός κατά του δεξιού, ο άνεργος κατά του εργαζόμενου και όλοι κατά του πολιτικού συστήματος. Αυτό πρέπει να αλλάξει αμέσως και μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρξει θέληση από τα πολιτικά κόμματα για τερματισμό της εικόνας απαξίωσης του τόπου.

 

Μία τέτοια κίνηση θα βοηθήσει και τα ίδια τα πολιτικά κόμματα που σήμερα βλέπουν πως ο λαός έχει απομακρυνθεί από αυτά και δεν τρέφει καμία εμπιστοσύνη συνολικά για τον πολιτικό κόσμο. Οφείλουν να βάλουν την Ελλάδα ξανά στη θέση που της ανήκει και να αποκαταστήσουν το όνομά τους.

 

Να ενώσουν τον λαό και όλοι μαζί να εργαστούν προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος που δεν είναι άλλος από την παραμονή στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος και επιστροφής στην ανάπτυξη. Για να βελτιωθούν οι όροι του μνημονίου με βάση και τη σημερινή εμπειρία, η άποψη περί νωπής λαϊκής εντολής ίσως είναι ο μόνος δρόμος.