Μωραϊτάκης: Θα έρθουν επενδύσεις αν μείνουμε στο ευρώ

Επενδυτές υπάρχουν αλλά μένουν μακριά από την Ελλάδα λόγω αβεβαιότητας και λόγω φόβου επιστροφής στη δραχμή. Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα από το συνέδριο που διοργάνωσε την περασμένη Παρασκευή 7/10/2011 στο Πουκέ της Ταϊλάνδης η UBS για διαχειριστές κεφαλαίων της Ασίας και στο οποίο έλαβε μέρος ο πρόεδρος της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ, Αλέξανδρος Μωραϊτάκης, καθώς και από τις συναντήσεις του με μεγάλους επενδυτές και ισχυρές τράπεζες της Σιγκαπούρης και του Dubai

 

 

 

moraitakis-171011-180_85687_564km0_160x120

Η Ελληνική κυβέρνηση καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αφουγκραστεί τη διεθνή επενδυτική κοινότητα αν θέλει να βγει η Ελλάδα από την κρίση.

 

Οι ξένοι διαχειριστές είναι έτοιμοι να βάλουν χρήματα σε αυτή τη χώρα αρκεί να τερματιστεί η αβεβαιότητα και να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Αυτό σημείωναν πολλοί διαχειριστές στον πρόεδρο του ΣΜΕΧΑ, ενώ σε συνάντηση που είχε ο κ. Μωραϊτάκης στο σπίτι του (όπου η φωτογραφία) με τον γνωστό Αμερικάνο μεγαλοεπενδυτή, κάτοικο Σιγκαπούρης, Jim Rogers, του ανέφερε πως θα επένδυε στην Ελλάδα που αναδιοργανώνεται μόνο μετά από μία μεγάλη χρεοκοπία ή/και οριστική επίλυση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος, αλλά ΜΟΝΟ αν παρέμενε στο ευρώ.

 

Ο μεγαλοεπενδυτής πιστεύει πως μία τέτοια εξέλιξη θα έφερνε μεγάλο πόνο στην αρχή και θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα μίας συντονισμένης κίνησης και απόφασης μεταξύ όλων των τραπεζών και όλων των κυβερνήσεων της Ευρώπης.

 

Θα πρέπει επίσης να υπάρξει συντονισμός προκειμένου να είναι ασφαλείς οι καταθέσεις, να συνεχιστεί η εκκαθάριση κτλ. Μετά την επίλυση αυτή και την απομάκρυνση της αβεβαιότητας η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει υπηρεσίες όπως η Σιγκαπούρη, τόνισε ο Jim Rogers.

 

Ο κ. Rogers κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με τον κ.Μωραϊτάκη εκτίμησε πως μία τέτοια απόφαση λειτούργησε σε άλλες χώρες οι οποίες πέρασαν μία σύντομη περίοδο πόνου και προσαρμογής, αλλά τα κατάφεραν.

 

Αντιθέτως τα όσα έγιναν στην Ιαπωνία δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα 21 χρόνια μετά. Το πιο σημαντικό πάντως που ανέφερε ο μεγαλοεπενδυτής είναι πως δεν θα επένδυε στην Ελλάδα αν έφευγε από το ευρώ. Το νέο νόμισμα θα έχανε συνεχώς την αξία του και κανείς δεν θέλει να επενδύει σε χώρες με νομίσματα που χάνουν αξία.

 

Αξίζει να σημειωθεί πως ο γνωστός μεγαλοεπενδυτής έχει εγκαταλείψει επενδυτικά τις ΗΠΑ και έχει στρέψει το ενδιαφέρον του στην Ασία, για την οποία πιστεύει πως θα πρωταγωνιστεί τα επόμενα 100 χρόνια. Μάλιστα έχοντας μετακομίσει στην Ασία, με έδρα τη Σιγκαπούρη, φροντίζει ώστε τα παιδιά του (8 και 3 ετών) να λάβουν την απαραίτητη μόρφωση στην κινεζική γλώσσα.

 

Αναφορικά με τη δραχμή αρκετοί διαχειριστές που μετείχαν στο συνέδριο της UBS σημείωναν πως μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα και έχει μικρή πιθανότητα να συμβεί, ενώ αναφορικά με την νέα αξία της εκτιμούσαν ότι θα μειωθεί στο 1/3 σε σχέση με το ευρώ, δικαιολογώντας την άποψη με το επιχείρημα ότι έτσι συναλλάσσονται στην αγορά τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

 

Η κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και να κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να αποφύγει η χώρα την επιστροφή στη δραχμή. Μία τέτοια εξέλιξη θα μας γυρίσει δεκάδες χρόνια πίσω. Όσοι υποστηρίζουν το σενάριο επιστροφής στη δραχμή, προφανώς είτε έχουν προνοήσει και θέλουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες, αφού οι αξίες θα καταρρεύσουν και αυτοί με τα ευρώ που θα διαθέτουν θα αγοράσουν τα πάντα σε τιμές ξεπουλήματος, είτε δεν γνωρίζουν σε βάθος και με λεπτομέρειες τα σύγχρονα οικονομικά με όλες τις επιπτώσεις.

 

Ανεξάρτητα εάν ενδεχομένως ήταν λάθος η είσοδος μας στην Ευρωζώνη, η έξοδος μας από το ευρώ θα είναι καταστροφή, τονίσθηκε.

 

Τέλος ο κ. Μωραϊτάκης επισκέφτηκε και το Sovereign Fund της Σιγκαπούρης. Τα όσα πέτυχε και στον χρόνο που τα πέτυχε η Σιγκαπούρη είναι αξιομνημόνευτα.

 

Η Σιγκαπούρη από ένα φτωχό μικρό νησί σε έκταση όπως η Σάμος μετατράπηκε σε χώρα ευκαιριών και επενδύσεων.

 

Ας τα σκεφτούν αυτοί που μας κυβερνούν, ας δουν τον πλούτο που έχει η δική μας χώρα και ας αποφασίσουν. Θα μας γυρίσουν 100 χρόνια πίσω ή θα μας οδηγήσουν με ασφάλεια στο μέλλον;