Μέτρα δίκαια, αναπτυξιακά και εφαρμόσιμα
Η Κυβέρνηση οφείλει να αναζητήσει από όλες τις δυνατές πηγές, έσοδα και να περικόψει δραστικά τις δαπάνες ώστε να μειωθεί το χρέος. Πρέπει να συμβάλουμε όλοι. Οφείλει ωστόσο η Κυβέρνηση τα μέτρα που λαμβάνει να είναι: α) δίκαια, β) εφαρμόσιμα και γ) αναπτυξιακά. Αν είναι αντιαναπτυξιακά η ύφεση λόγω και των προηγούμενων μέτρων που έχουν ληφθεί θα είναι ακόμα βαθύτερη, «πριονίζοντας» τους στόχους που έχει θέσει το οικονομικό επιτελείο. Αν δεν μπορούν να εφαρμοστούν τότε δε θα αποδώσουν, ενώ αν δεν είναι δίκαια θα κάνουν τον κόσμο να αναζητήσει τρόπους για να τα αποφύγει.
Ο φόρος στα κέρδη από μετοχές πολύ φοβάμαι πως εμπεριέχει και τις τρεις παραπάνω αρνητικές προϋποθέσεις και το αποτέλεσμα δεν θα συναντήσει τις προβλέψεις της Κυβέρνησης.
Ξεκινώντας από το αν μπορεί να εφαρμοστεί ο φόρος στα βραχυπρόθεσμα κέρδη από μετοχές, όλοι οι φορείς της αγοράς (Ε.Κ., ΕΧΑΕ, ΣΜΕΧΑ, ΕΕΤ, ΕΘΕ, κ.τ.λ.) δήλωσαν ομοφώνως ότι: δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Αν μπορούσε θα είχε εφαρμοστεί εδώ και τρία χρόνια, αφού και η προηγούμενη κυβέρνηση είχε επιβάλει φόρο υπεραξίας.
Το μέτρο όμως δεν είναι μόνο τεχνικά ανεφάρμοστο, είναι και αντιαναπτυξιακό. Μετά τα μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση πρέπει άμεσα να παρθούν αναπτυξιακά μέτρα που θα αποτελέσουν ανάχωμα στην ύφεση. Ο φόρος υπεραξίας αποτελεί αντιαναπτυξιακό μέτρο, αφού πρόκειται για χαράτσι προς τους μικροεπενδυτές και παράλληλα δώρο προς ξένα Ασφαλιστικά Ταμεία, ξένες φορολογικές αρχές, ξένα private banking, τους μεγαλοεισηγμένους επιχειρηματίες και τους ξένους επενδυτές. Σε περίπτωση που ισχύσει θα υπάρξει εκροή χαρτοφυλακίων (μετοχών και ρευστών) προς ξένες τράπεζες. Οι επενδυτές που έχουν μεγάλα χαρτοφυλάκια μπορούν νόμιμα να τα μετακινούν στο εξωτερικό και είτε να τα κρύβουν, είτε να τα παρουσιάζουν ως ευρωπαϊκά. Τους το προτείνουν ήδη οι ξένοι τραπεζίτες τους. Γνωρίζουμε και εμείς όλες τις σχετικές εξελιγμένες μεθόδους νόμιμης φοροαποφυγής λόγω των 42 χρόνων διεθνούς πείρας μας και τα λέμε στους αρμόδιους χωρίς να ακουγόμαστε.
Θα είναι όμως και κοινωνικά άδικο αφού στη πράξη θα τον πληρώσουν μόνο οι μικροί ενώ οι μεγάλοι θα τον αποφύγουν, όπως και σήμερα. Είναι δικαιότερο να καθιερωθεί φόρος υπεραξίας και υποαξίας ταυτοχρόνως, οποίος θα υπολογίζεται μία φορά στο τέλος κάθε έτους και το συνολικό αποτέλεσμα από χρηματιστηριακές συναλλαγές θα προστίθεται στο εισόδημα ή θα αφαιρείται αναλόγως αν υπάρχουν κέρδη ή ζημίες. Έτσι ο επενδυτής αν έχει κέρδος θα πληρώνει φόρο, ενώ αν έχει ζημία θα μειώνεται το φορολογητέο εισόδημα.