Η φορολόγηση καταθέσεων Ελλήνων στην Ελβετία πρέπει να έχει τρεις στόχους
Η φορολόγηση των καταθέσεων στην Ελβετία πρέπει να γίνει με προσεκτικό τρόπο και στα πλαίσια της νομιμότητας και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η Κυβέρνηση να δείξει διαθέσεις εκδίκησης προς αυτούς που έχουν νόμιμα κεφάλαια στο εξωτερικό. Άλλωστε οι αυξήσεις στις καταθέσεις σε επίπεδο ομίλου ελληνικών Τραπεζών δείχνουν ότι μπορούν να επανέρχονται τα ρευστά διαθέσιμα με αλληλοκαταθέσεις των Τραπεζών πίσω στη χώρα μας. Ας μην ξεχνάμε πως δεν είναι όλες οι καταθέσεις στην Ελβετία παράνομες. Υπάρχουν πολύ περισσότερες καταθέσεις που δεν είναι αποτέλεσμα παράνομων πράξεων. Πάνω από όλα όμως πρέπει η φορολόγηση να έχει άμεσο αποτέλεσμα και να βελτιώσει τα ελληνικά φορολογικά έσοδα, αλλιώς θα πληρώσουν και πάλι οι γνωστοί, ήτοι οι αδύναμοι, που μέχρι σήμερα έχουν σηκώσει το βάρος της εξυγίανσης των δημοσιονομικών. Αυτός πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της Κυβέρνησης. Τόσο η Μεγάλη Βρετανία όσο και η Γερμανία αφενός θα εισπράξουν μετά το 2013 αφετέρου έχουν άλλους νόμους από εμάς που μας δυσκολεύουν να επιτύχουμε το ίδιο κείμενο συμφωνίας. Γι΄ αυτό πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση στα πλαίσια της νομιμότητας και βάσει αυτής της διαπραγμάτευσης να δημιουργηθούν οι όροι βάσει των οποίων θα γίνει η φορολόγηση άμεσα, ώστε τα χρήματα να έλθουν μέσα στο 2012. Ας γνωρίζουν αυτοί που θα διαπραγματευτούν πως τα κεφάλαια μεταφέρονται εύκολα και δεν είναι μόνο η Ελβετία που προσφέρει ασφάλεια και εχεμύθεια στους έχοντες κεφάλαια. Είναι εύκολο για κάποιον να μεταφέρει τα χρήματά του από την Ελβετία στη Σιγκαπούρη για παράδειγμα ή ακόμα και στο Γιβραλτάρ ή στο Monaco, ή τα νησιά Cayman, ή στις Μπαχάμες ή στην Κύπρο ή στο Λουξεμβούργο.
Ο δεύτερος στόχος να είναι η ανάπτυξη της Ελλάδος σε Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο με ελεύθερη επάνοδο των κεφαλαίων αλλά ταυτόχρονα μεγάλης ανάπτυξης αυτού του τομέα υπηρεσιών και ο τρίτος η απόδοση οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ας δούμε ποιες είναι σήμερα οι επικρατούσες απόψεις στην Ελλάδα & Ελβετία
α) Οι καταθέτες θα έχουν 3-4 μήνες προθεσμία για να αποφασίσουν αν θα δεχθούν ή όχι το φόρο ύψους 28% επί του κεφαλαίου. Ουσιαστικά πρόκειται για πολύ μεγάλο ‘κούρεμα’ 28% των καταθέσεων καθώς και της αξίας των τίτλων, δηλαδή του συνολικού ενεργητικού του τραπεζικού λογαριασμού. Αν για παράδειγμα ο καταθέτης ή καλύτερα ιδιοκτήτης του λογαριασμού επιλέξει το κούρεμα θα πάρει κάποιο έγγραφο όπου θα του αναγνωρίζεται το υπόλοιπο ποσό ως ‘καθαρό’, έναντι οποιασδήποτε αιτίας ‘πόθεν έσχες’ στο μέλλον έναντι της φορολογικής αρχής.
β) Ορισμένοι καταθέτες ενδέχεται να μην δεχθούν το κούρεμα, αλλά ταυτόχρονα να θέλουν να παραμείνουν σε ελβετική Τράπεζα ή να μη προλάβουν να μηδενίσουν και κλείσουν έγκαιρα τον λογαριασμό τους από ελλιπή ενημέρωση ή άλλο λόγο. Τότε η ελβετική κυβέρνηση θα δώσει όλα τα στοιχεία στην ελληνική εφορία και από εκεί θα ξεκινήσει ένας δικαστικός αγώνας εάν η συμφωνία δεν είναι ‘εθελοντική’. Προτείνεται η ‘εθελοντική συμφωνία’ κατά τα πρότυπα του PSI με τις ενδιαφερόμενες ομάδες ώστε να υπάρξει άμεσα επιτυχές αποτέλεσμα.
γ) Οι καταθέτες προκειμένου να αποφύγουν τη φορολόγηση έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους εκτός Ελβετίας πριν από την συγκεκριμένη ημερομηνία, αφού όμως κλείσουν τελείως τον λογαριασμό τους. Πως σκοπεύει να χειριστεί το θέμα η κυβέρνηση; Οφείλουν επίσης να γνωρίζουν οι αρμόδιοι πως οι Έλληνες δεν έχουν στείλει τα χρήματά τους μόνο στην Ελβετία. Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές επιλογές που έχουν όσοι θέλουν να μεταφέρουν εκτός Ελλάδος τα χρήματά τους. Επίσης όλοι οι λογαριασμοί δεν είναι μόνο σε πρόσωπα ή σε offshore εταιρίες. Είναι και σε trusts, foundations, funds κτλ που έχουν κάποια συγκεκριμένη νομική προστασία, τόσο αυτοτελώς όσο και από φορολογικές συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολόγησης που η Ελλάδα (ή ακόμη και η Ελβετία) έχει υπογράψει. Όταν δε τα ποσά είναι μεγάλα και το ελληνικό ενδιαφέρον για είσπραξη φόρων είναι μεγαλύτερο, παρουσιάζουν πραγματική κατά τα διεθνή πρότυπα του ΟΟΣΑ αλλοδαπή εγκατάσταση, καθότι εύκολα απορροφούν τα μεγάλα μεγέθη το πρόσθετο αυξημένο κόστος.
Σε κάθε περίπτωση φόρο 28% επί του κεφαλαίου στην Ελβετία δεν θα δεχθούν εύκολα υπό κανονικές συνθήκες να πληρώσουν όσοι Έλληνες έχουν εκεί τα χρήματά τους. Το ποσοστό είναι υπερβολικό. Ίσως δεχθούν όσοι για παράδειγμα έχουν λάβει μίζες ή αν γενικότερα τα χρήματά τους προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες. Αυτούς κανονικά πρέπει να τους αποκαλύψει η συμφωνία κατάλληλα επεκτεινόμενη και να φορολογηθούν βαρύτατα διότι υπέπεσαν σε ποινικά αδικήματα σε βάρος όλης της χώρας και των πολιτών της. Πόσοι όμως είναι αυτοί; Τους γνωρίζει το υπουργείο Οικονομικών; Τι επιπτώσεις θα έχουν όσοι δεν πληρώσουν;
Οι εφοπλιστές αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες να φορολογηθούν με 10%. Αυτό το ύψος φόρου ίσως είναι πιο λογικό σε σύγκριση με το 28%, αλλά και πάλι ακριβό έναντι ενός αποδεκτού 5% – 7% σύμφωνα με βολιδοσκόπηση δεδομένου του νόμιμα και μάλιστα με συνταγματική πρόβλεψη αφορολόγητου μερίσματος και της νόμιμης απαλλαγής σύμφωνα με απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του 2006 από τόκους για τις ενεργές ναυτιλιακές εταιρίες (και όχι για τις επενδυτικές τους εταιρίες) και των εναλλακτικών δυνατοτήτων. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει τις καταθέσεις του στην Ελβετία ή σε άλλες ξένες τράπεζες θα πρέπει κάθε χρόνο να καταβάλει το 10% των τόκων στην ελληνική εφορία. Το επιτόκιο εκεί είναι εξαιρετικά χαμηλό (περίπου ετησίως 1%), εκτός εάν κάποιος έχει ομόλογα με 4% – 7%, ή κάνει με κατάλληλους συμβούλους σε λίγες περιπτώσεις μόχλευση μέσω βραχυπρόθεσμου δανεισμού με απόδοση 15% – 20%. Αν κάποιος καταθέτης έχει εκεί τα χρήματά του για 10 έτη για παράδειγμα ίσως έχει λάβει τόκους ύψους 1% ετησίως δηλαδή 10% έως 70% το πολύ συνολικά για όλα τα έτη. Επομένως δεν έχει πληρώσει φόρους στο κράτος που αντιστοιχούν στο 1% – 7% του κεφαλαίου του στην καλύτερη περίπτωση, ενώ του ζητείται πολύ περισσότερο. Επιπλέον οι ενεργές ναυτιλιακές εταιρίες που έχουν τα μεγάλα ποσά στην Ελβετία (σε αναλογία περίπου 4:5) με απόφαση του νομικού συμβουλίου του κράτους του 2006 απαλλάσσονται του φόρου επί των τόκων, ενώ πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, έχουν χάσει από λανθασμένες επιλογές και λόγω της δυσμενούς πορείας των ελληνικών και διεθνών αγορών.
Είναι λογικό επομένως πως όσοι Έλληνες έχουν εκεί κεφάλαια δύσκολα θα δεχθούν το 10% και ακόμα πιο δύσκολα το 28%. Πρέπει λοιπόν η κυβέρνηση να βρει τη χρυσή τομή ώστε να εισπράξει άμεσα χρήματα και να ενισχύσει τον κρατικό κορβανά και όχι να επιβάλει ένα παράλογα υψηλό φόρο που ίσως να έχει επικοινωνιακό κέρδος αλλά δεν θα φέρει χρήματα στα ταμεία του κράτους. Είναι καλύτερο να λάβεις το 10% από 1 δισ. ευρώ για παράδειγμα, παρά το 28% από 100 εκατ. ευρώ. Ορισμένα φυσικά πρόσωπα μάλιστα που έχουν προσωπικό λογαριασμό στην Ελβετία πληρώνουν φόρο επί τόκων 35% αντί του 10% προκειμένου να μην υποβάλλονται στην ταλαιπωρία να πηγαίνουν και να πληρώνουν στην ελληνική εφορία, δηλαδή πλήρωναν πολύ περισσότερα από το νόμιμο 10% επειδή βέβαια οι τόκοι ήταν ελάχιστοι.
Εκτιμώ πως μόνο μετά από διαπραγμάτευση, συμβουλές από ειδικούς, εκλογίκευση και ευρύτερη κατηγοριοποίηση ώστε ανά περίπτωση να υπάρξει διαφορετικό ποσοστό, θα υπάρξει εξαιρετικά θετικό αποτέλεσμα για τα δημόσια έσοδα. Μια δίκαιη κατηγοριοποίηση θα μπορούσε να είναι: α) ενεργές ναυτιλιακές εταιρίες, β) επενδυτικές εταιρίες από ναυτιλιακό συνάλλαγμα, γ) επενδυτικές εταιρίες offshore με τόκους, δ) επενδυτικές εταιρίες με τόκους και μετοχές, ε) επενδυτικές εταιρίες με όλα τα προϊόντα, στ) φυσικά πρόσωπα με τόκους, ζ) φυσικά πρόσωπα με τόκους και μετοχές, η) φυσικά πρόσωπα με όλα τα προϊόντα, ι) μιζαδόρικα/παράνομα κεφάλαια.
Οφείλουν επίσης να γνωρίζουν οι αρμόδιοι πως πολλοί καταθέτες μέσω επενδυτικών σχημάτων θα ξεφύγουν από τη φορολόγηση και πως όσοι έχουν ακόμη και offshore εταιρείες πάλι σύμφωνα με σοβαρούς νομικούς παράγοντες (μεταξύ αυτών και η Bakers & Mc Kenzie), δεν θα φορολογηθούν γιατί υπάρχει νομικό θέμα, αφού η Ελλάδα δεν έχει προσχωρήσει στις συμφωνίες για έλεγχο εταιριών ξένης νομοθεσίας. Η Ελλάδα δεν φορολογεί αυτόματα τον μέτοχο υπέρτατο δικαιούχο φυσικό πρόσωπο της offshore, όπως η Γερμανία ή η Μεγάλη Βρετανία αλλά μόνο όταν διανείμει μέρισμα. H offshore στο εξωτερικό είναι για το νομικό καθεστώς της Ελλάδας ξένη εταιρία. Ακόμη και εάν η απόφαση ΑΠ 2003 γίνει ευρύτερα δεκτή για offshore δεν θα αφορά offshore εξωτερικού που έχουν διευθυντές και management στο εξωτερικό όπως στην πράξη συμβαίνει με offshore σε ξένες Τράπεζες. Η απόφαση αυτή ΑΠ του 2003 αναφέρεται σε offshore που συστάθηκε στην Ελλάδα και έχει management, διευθυντές, Γ.Σ. και ενεργή δραστηριότητα στην Ελλάδα. Τι σκοπεύουν να κάνουν οι αρμόδιες αρχές; Ούτε οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν τις ίδιες φορολογικές υποχρεώσεις επίδειξης και φορολόγησης πλούτου με τους Γερμανούς ή Βρετανούς που υπέγραψαν τέτοιες συμφωνίες και αποδέχονται γι’ αυτό μεγάλα ‘κουρέματα’ και επιπλέον κερδίζουν από ποινικές παραγραφές, που δεν θα ισχύουν για Έλληνες.
Ένα άλλο θέμα είναι τι θα γίνει και με τους άλλους φόρους που υπάρχουν αλλά δεν εισπράττονται, όπως για παράδειγμα ο φόρος επί των πωλήσεων μετοχών εισηγμένων σε ξένα χρηματιστήρια. Αν κάποιος είναι κάτοικος Ελλάδος και πουλάει ξένες μετοχές που διαπραγματεύονται σε ξένα χρηματιστήρια πρέπει να πληρώνει ενδεχόμενο φόρο 0,20% επί της αξίας τους. Αν όμως κάνει αγοροπωλησίες από το εξωτερικό σε ξένες μετοχές δεν ελέγχεται και δεν πληρώνει. Βέβαια με μία διορθωτική δήλωση στις εφορίες το πρόβλημα εύκολα λύνεται. Για νομίσματα εκτός οργανωμένης αγοράς και structure προϊόντα πρέπει να πληρώνουν ενδεχόμενα φόρους 15% μόνο για κερδοφόρες συναλλαγές χωρίς συμψηφισμό ζημιών αλλά πάλι για γραφειοκρατικούς λόγους δεν πληρώνουν. Οι συναλλαγές εντός εταιρίας όπως είναι προφανές συμψηφίζονται. Το κράτος δεν μπορεί να εντοπίσει αυτές τις συναλλαγές σε ξένες Τράπεζες και να ζητήσει να του καταβληθούν οι φόροι που δεν έχουν πληρωθεί. Τι σκοπεύει να κάνει το κράτος; Θα τους διατηρήσει για να αναγκάζει και στο μέλλον Έλληνες να κάνουν συναλλαγές με ξένους προωθώντας ξένα οικονομικά συμφέροντα; Δεν θα πρέπει να απαλάσσονται όσοι κάνουν συναλλαγές με Τράπεζες & εταιρίες με ελληνική εγκατάσταση.
Τέλος, στο μέλλον τι φόροι θα υπάρχουν; Τι θα ισχύσει για τις επόμενες χρονιές στις καταθέσεις που βρίσκονται στην Ελβετία ή αλλού και δηλώνονται; Τι θα γίνει με το λεπτομερές περιουσιολόγιο; Με ενδεχόμενους εκβιασμούς ή απαγωγές μικρών παιδιών για λύτρα με γνώση των ρευστών από τις διαρροές επιόρκων που πάντα υπάρχουν υπηρεσιακών παραγόντων;
Προσωπικά πιστεύω πως με όλους αυτούς τους φόρους που έχουμε στη χώρα, αλλά δεν τους εισπράττει ποτέ το κράτος αφενός διώχνουμε κεφάλαια και αφετέρου δεν προσελκύουμε κεφάλαια που θα μπορούσαν να βρίσκονται στην Ελλάδα και να βοηθούν την οικονομία. Δημιουργούμε ανταγωνιστικό μειονέκτημα στις ελληνικές ως προς την εγκατάσταση τράπεζες και τις αμιγώς ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρείες που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις αντίστοιχες του εξωτερικού, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας των φόρων αυτών. Ίσως αντί να ‘κυνηγάμε’ χωρίς σοβαρό αποτέλεσμα τους έχοντες εισοδήματα Έλληνες και ξένους θα έπρεπε να τους παρέχουμε το περιβάλλον και τους ευνοϊκούς εκείνους νόμους (χωρίς δημοσιονομικό κόστος) ώστε να δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, να έχουν γραφείο και εγκατάσταση στη χώρα μας πάνω από 6 μήνες ετησίως και να εισπράττει το κράτος έσοδα από φόρους, ΦΠΑ και ασφαλιστικές εισφορές και οι πολίτες της χώρας αυτής να βρίσκουν ευκολότερα εργασία. Τα παραδείγματα των χωρών με λιγότερες δυνατότητες από εμάς που έχουν επιτύχει την ανάδειξη τους σε χρηματοοικονομικά κέντρα είναι πολλά. Εμείς έχουμε καλύτερες και περισσότερες προϋποθέσεις λόγω θέσης, πλούτου, πολιτισμού, τουρισμού, ναυτιλίας κτλ. Γιατί δεν τα αξιοποιούμε; Ας αναλογιστούμε ότι στη Σιγκαπούρη που είναι νησί έκτασης ίσης με τη Σάμο, μόνο οι δύο μεγαλύτερες ελβετικές Τράπεζες έχουν 8000 υπαλλήλους. Στο Γιβραλτάρ, βράχο με 30.000 κατοίκους, μόνο οι ξένες Τράπεζες έχουν τέσσερις χιλιάδες υπαλλήλους και πολλά άλλα. Στην Ελλάδα καμία από τις Τράπεζες αυτές δεν έχει εγκατάσταση.
Πρέπει να γίνει κατανοητό: Τα κεφάλαια μετακινούνται ευκολότερα από τα πλοία. Αφού δεν τολμούν και σωστά να φορολογήσουν τα πλοία, τολμούν οι ανόητοι να πιστεύουν ότι θα φορολογήσουν προϊόντα που διαπραγματεύονται σε ξένες ή ελληνικές Τράπεζες όλου του κόσμου ή ξένες ηλεκτρονικές πλατφόρμες; Έχουν την αφελή εντύπωση ότι τα κεφάλαια είναι όπως τα ακίνητα στην Ελλάδα; Αν επιχειρήσουν να τα υπερφορολογήσουν ξεφεύγουν. Μια φορά και από μια πλευρά πρέπει να φορολογούνται όπως συμβαίνει σε κάθε ευνομούμενη, προοδευτική οικονομικά χώρα και όχι να επιχειρούνται πολλαπλές φορές φορολόγησης (προϊόντα, συν εταιρίες, συν εισφορές, συν ΦΠΑ, κλπ) όπως ανεπιτυχώς για χρόνια επιχειρούν χωρίς να βάλουν μυαλό και χωρίς να έχουν κανένα έσοδο.
Ας καταλάβουν ότι μπορούν να φορολογήσουν με απόλυτη επιτυχία εσόδων και ανάπτυξης τα κεφάλαια στην Ελλάδα μια φορά μόνο στα κέρδη των επιχειρήσεων και την είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων σε αυτές εάν με κατάλληλα κίνητρα και πλαίσιο, χωρίς δημοσιονομικό κόστος ή άλλη ελληνική οικονομική επιβάρυνση, θα αξιοποιήσουν τα Ελληνικά Χρηματιστήρια θα φέρουν Τράπεζες και funds στην Ελλάδα, επενδύσεις μέσω Ελλάδος, ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα, δουλειές, απασχόληση και ασφαλιστικές εισφορές.
Επιτέλους αναλαμβάνω προσωπικά να φέρω τουλάχιστον τις 3 μεγαλύτερες Τράπεζες της Ευρώπης εάν δημιουργηθούν και ψηφισθούν από τη Βουλή αυτά που προτείνουμε τόσο καιρό σαν ΣΜΕΧΑ δηλαδή οι κατάλληλες όπως ανωτέρω προϋποθέσεις με τουλάχιστον 500 θέσεις εργασίας σε 12 μήνες. Ας δοκιμάσουν οι πολιτικοί μας και οι επιλεγμένοι από αυτούς Κυβερνήτες, αφού δεν έχουν ικανότητες αγορών, ή επιχειρηματικότητος όπως οι ίδιοι ομολογούν επίσημα και στερούνται επίσης στοιχειώδους ευφυΐας και κοινωνικότητος να αναζητήσουν, να βρουν και να ακούσουν όλους αυτούς που έχουν την κατάλληλη τεχνογνωσία, θάρρος, διασυνδέσεις και πατριωτισμό να βοηθήσουν. Δεν θα χάσουν τίποτα. Μόνο θα κερδίσουν.
blog: alexandrosmoraitakis.blogspot.com,
email: am@ nuntius.gr