Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η τύχη των τραπεζικών μετοχών
Με ρωτούν πολλοί μικροεπενδυτές από τους 600.000 μετόχους τραπεζών από τους συνολικά 1.400.000 κωδικούς, τι να κάνουν με τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών στο ΧΑ που έχουν στην κατοχή τους; Θα ανέβουν ή να τις πουλήσουν; Άλλοι συμπολίτες μας που δεν έχουν μετοχές με ρωτούν: είναι η κατάλληλη στιγμή να αγοράσω; Είτε το θέλουμε είτε όχι η απάντηση είναι πια μόνο πολιτική. Πολιτικοί χωρίς κατάλληλη γνώση και εμπειρία δύσκολα θα δώσουν κατάλληλη λύση με ισορροπία προς το συμφέρον όλης της ελληνικής οικονομίας.
Ο τρόπος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα επηρεάσει αποφασιστικά την πορεία των τιμών όλων των μετοχών του ΧΑ και των τραπεζικών. Υπάρχει τρόπος δημιουργικής και ισορροπημένης λύσης που θα εξασφαλίζει την απαραίτητη εμπιστοσύνη και το συμφέρον του Δημοσίου, των Ελληνικών Επιχειρήσεων και Νοικοκυριών, των Μικρομετόχων (νέων και παλαιών) και όλης της Ελληνικής Οικονομίας.
Με την ολοκλήρωση του PSI+ μας δίνεται ίσως η τελευταία ευκαιρία για να σταθεροποιήσουμε την οικονομία μας και να επανέλθουμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Το επόμενο σημαντικό βήμα που πρέπει να γίνει με επιτυχία είναι η ανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Αν γίνει με επιτυχία τότε θα συμβάλει αποφασιστικά στην ανάταξη της οικονομίας και στη χρηματοδότηση της αγοράς με επακόλουθο την άνοδο των μετοχών του ΧΑ.
Εάν συνδυασθεί δε και με υλοποίηση λύσεων ανάπτυξης χωρίς δημοσιονομικό κόστος που έχω προτείνει στον Πρόεδρο της ΝΔ και έχει αποδεχθεί, τότε η αισιοδοξία μας θα γίνει κατά πολύ μεγαλύτερη και θα σημαίνει πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας. Mεγάλες ξένες επενδύσεις που είναι σε αναμονή θα υλοποιηθούν.
Οι τράπεζες πρέπει να ισχυροποιηθούν και να βοηθήσουν ξανά τη χώρα. Με αυτόν τον τρόπο ίσως και οι 600.000 μικροεπενδυτές που κατέχουν τραπεζικές μετοχές πάρουν μέρος των χρημάτων τους πίσω, αφού σήμερα καταγράφουν πρωτοφανείς απώλειες μεγαλύτερες του 90%.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποτελεί τον εγγυητή της επιτυχίας του εγχειρήματος, αλλά η συμμετοχή των ιδιωτών είναι αποφασιστικής σημασίας. Πρέπει οι επενδυτές και κυρίως οι ξένοι επενδυτές να επιστρέψουν στη χώρα. Η αρχή πρέπει να γίνει από τις τράπεζες. Γι΄αυτό η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης στη χώρα, ώστε οι επενδυτές να μας εμπιστευτούν και να βάλουν τα χρήματά τους στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών. Είναι σίγουρο πως οι ξένοι, αλλά και πολλοί εγχώριοι επενδυτές, επιχειρηματίες και απλοί πολίτες δεν θέλουν η ανακεφαλαιοποίηση να σημάνει την κρατικοποίηση των τραπεζών. Δεν θέλουν οι τράπεζες να γίνουν μία ακόμα ΔΕΚΟ. Η ανάμειξη του κράτους στη χρηματοδότηση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας στάθηκε τροχοπέδη στην ανάπτυξη στο παρελθόν και πεδίο ρουσφετιού προκειμένου να “αρπάζουν” την ψήφο των πολιτών κάποιοι πολιτικοί παλαιάς κοπής.
Οι ξένοι δεν θα συμμετάσχουν σε αυξήσεις αν οι όροι δείχνουν κρατικοποίηση. Πρέπει λοιπόν τα κίνητρα που θα δοθούν στους ιδιώτες να είναι ανάλογα με αυτά που θα λάβει το δημόσιο. Άλλωστε το Δημόσιο είναι η αιτία όλου του οικονομικού προβλήματος. Αν οι ιδιώτες κληθούν να αγοράσουν μετοχές σε τιμή διαφορετική από την τιμή που θα αγοράσει το δημόσιο, θα αποτελέσει αρνητική εξέλιξη και πιθανότατα θα τους αποτρέψει στο να συμμετάσχουν στις αυξήσεις κεφαλαίου. Οι επιλογές που υπάρχουν δεν είναι λίγες και δεν εξαντλούνται στις κοινές (μετά ή άνευ ψήφου) ή προνομιούχες μετοχές. Υπάρχουν για παράδειγμα τα λεγόμενα Cocos, (Contingent Convertibles), τα οποία αποτελούν μορφή κεφαλαίου που μελλοντικά υπό ορισμένες συνθήκες μπορούν να μετατραπούν σε κοινές μετοχές. Έχουν χρησιμοποιηθεί στην Πορτογαλία. Υπάρχουν επίσης και τα Warrants (δικαιώματα προαίρεσης ορισμένης χρονικής διάρκειας) που είναι τίτλοι, οι οποίοι δίνουν δικαίωμα, αλλά όχι και υποχρέωση να αγοράσει κάποιος κοινές μετοχές με συγκεκριμένους όρους μέσα ή σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Πρέπει αυτά τα warrants να δοθούν σε παλαιούς και νέους μετόχους και να δοθεί με ίδιους όρους το δικαίωμα επαναγοράς παλαιών και νέων μετοχών ακόμη και των ίδιων των Τραπεζών. Αυτό θα αποτελέσει και επιπλέον κίνητρο καλύτερης απόδοσης του management.
Πρέπει να αποφύγει η επόμενη κυβέρνηση το μεγάλο και άμεσο dilution, δηλαδή απομείωση της αξίας των μετοχών λόγω έκδοσης μεγάλου αριθμού μετοχών. Δεν πρέπει να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των μετοχών. Μια τέτοια εξέλιξη όχι μόνο θα βλάψει τους υπάρχοντες μετόχους, μεταξύ των οποίων είναι και χιλιάδες Έλληνες, αλλά θα βλάψει και τη χρηματοδότηση, αφού θα απέχουν οι ξένοι επενδυτές από τις αυξήσεις. Το αποτέλεσμα θα είναι να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες. Οι τράπεζες πρέπει να παραμείνουν ιδιωτικές και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη. Να προασπίσουν τα δίκαια συμφέροντα των παλαιών μετόχων, να ρευστοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία και να αντλήσουν όσα περισσότερα κεφάλαια μπορούν από τις αγορές. Θα πρέπει όμως και οι τράπεζες στο τέλος της διαδικασίας να έχουν επαρκή κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν την οικονομία. Αν αντλήσουν μόνο κεφάλαια για να καλύψουν τη ζημιά από τα ομόλογα και τις επισφάλειες που ανέδειξε η Blackrock, τότε η χώρα θα παραμείνει στα ίδια. Δεν θα γίνουν οι τράπεζες μοχλός ανάπτυξης όπως πρέπει. Θα συρρικνωθούν περαιτέρω, οι επισφάλειες θα αυξηθούν και η ανεργία θα μεγαλώσει.
Ένα ακόμα θέμα έχει να κάνει με την απόδοση που θα έχει το κράτος από τη χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος και με τη χρονική διάρκεια επιστροφής των κεφαλαίων. Μη ανταγωνιστικά επιτόκια που ακούγονται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα που ζούμε σήμερα. Το ίδιο και τα σενάρια περί λίγων ετών αποπληρωμής. Η απόδοση θα πρέπει να είναι λογική και ανάλογη με αυτήν που δανείζεται σήμερα το δημόσιο συν ένα πρόσθετο λογικό spread. Αν η απόδοση είναι παράλογα υψηλή ο επενδυτής θα θεωρήσει ότι θα βάλει χρήματα κάπου που δεν θα δει κέρδη μέσα σε εύλογο χρόνο, άρα θα προτιμήσει να επενδύσει αλλού. Επίσης ο χρόνος θα πρέπει να είναι επαρκής ώστε οι τράπεζες να μην πιεστούν χρονικά να βγουν στις αγορές, εξέλιξη που ίσως να αύξανε το κόστος δανεισμού. Πρέπει ο χρόνος που θα δοθεί να μην είναι σαν να βάζουμε σε κάποιον το μαχαίρι στο λαιμό. Ας μην ξεχνάμε πως αν δοθεί χρόνος, οι τράπεζες θα μπορέσουν να βοηθήσουν καλύτερα την οικονομία και πιο συγκεκριμένα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που σήμερα αντιμετωπίζουν θέμα επιβίωσης. Πρέπει μέσα από τις τράπεζες, το κράτος να κοιτάξει το συμφέρον των νοικοκυριών και των επιχειρηματιών και ειδικά των μικρών επιχειρήσεων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Να προστατευθούν επίσης μετά των άλλων με εύλογο και δίκαιο τρόπο οι 600.000 αποκλειστικά μικροεπενδυτές Τραπεζών από τους υπάρχοντες 1.400.000 επενδυτές στο ΧΑ.