Από τις συντάξεις στην ανάπτυξη και στην επιστροφή της χαράς στα σπίτια
Η Κυβέρνηση αδυνατεί να κατανοήσει την πραγματικότητα και αδυνατεί να βρει λύσεις που θα επαναφέρουν την ανάπτυξη και θα ανακουφίσουν τον πληθυσμό. Αν και γνωρίζει το ύψος της ανεργίας, αν και γνωρίζει ότι οι συνταξιούχοι είναι εξαθλιωμένοι, εξακολουθεί να καλύπτει τις “μαύρες τρύπες” του προϋπολογισμού μειώνοντας τις συντάξεις. Ενώ αποδεδειγμένα υπάρχει ακόμα και σήμερα τεράστια, σπατάλη, ενώ δεν έχει γίνει τίποτα για τη μείωση των δαπανών, την αναδιοργάνωση του κράτους η περικοπή των συντάξεων, παρά το ότι φέρνει πρόσθετη ύφεση στην οικονομία, εξακολουθεί να είναι η πιο “εύκολη λύση”. Είναι επιτακτική ανάγκη άμεσα να αποκατασταθεί η αδικία εις βάρος των συνταξιούχων. Άμεσα θα υπάρξει και μείωση της ύφεσης αφού οι συντάξεις διατίθενται 100% στην κατανάλωση. Στο οικονομικό επιτελείο πρέπει να γίνουν ορισμένες απλές αλλά πολύ κρίσιμες παραδοχές: Ο συνταξιούχος με δεδομένη την ακρίβεια δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Η σύνταξη που λαμβάνει δεν συντηρεί πλέον μόνο τον ίδιο, αλλά και την οικογένειά του. Σε πολλές οικογένειες μάλιστα υπάρχουν άνεργα παιδιά και ο συνταξιούχος με τα λεφτά που λαμβάνει συντηρεί το δικό του σπίτι, αλλά και του παιδιού του. Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να αντιληφθεί πως υπάρχουν και εγγόνια με άνεργους γονείς που συντηρούνται από τον παππού και τη γιαγιά.
Αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταπολεμήσει την ανεργία, δίνοντας φορολογικά κίνητρα, απλοποιώντας διαδικασίες, υιοθετώντας τις αναπτυξιακές προτάσεις μας χωρίς δημοσιονομικό κόστος κ.α., ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πρέπει να επιστρέψει στους συνταξιούχος μέρος ή όλο το ποσό που τους αφαίρεσε. Με αυτά τα χρήματα θα κινηθεί η οικονομία που σήμερα έχει βαλτώσει.
Ο συνταξιούχος θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του και παράλληλα θα βοηθάει τα παιδιά του και τα εγγόνια του μέχρι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μειωθεί η ανεργία. Το ποσό που έχει εξοικονομήσει το κράτος και που σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2011 δεν ξεπερνά τα 750 εκατ. ευρώ και αν προσθέσουμε και τις πρόσφατες μειώσεις πάλι είναι χαμηλότερο του 1 δισ. ευρώ μπορεί να καλυφθεί μέσω μείωσης περιττών δαπανών. Περιττές δαπάνες που σήμερα για άγνωστους και σίγουρα ακατανόητους λόγους εξακολουθούν να υπάρχουν. Έχω αναφερθεί και στο παρελθόν σε ανόητες δαπάνες που δημιουργήθηκαν στα χρόνια της “ευημερίας” προκειμένου να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες. Οι πολιτικοί των προηγουμένων ετών προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικά συμφέροντα δημιούργησαν στρατόπεδα και πανεπιστήμια σε κάθε νομό χωρίς να υπάρχει προγραμματισμός και χωρίς να εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες. Είναι γνωστό το σύνθημα “κάθε νομός και στρατόπεδο, κάθε νομός και πανεπιστήμιο”. Υπάρχουν μελέτες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μπορούν να κλείσουν περί τα 200 στρατόπεδα χωρίς να πληγεί το αξιόμαχο του στρατεύματος. Μόνο στην Αττική υπάρχουν δεκάδες άχρηστα στρατόπεδα που δικαιολογούν διοικητές μονάδων, πολιτικό προσωπικό, γραμματείς, οδηγούς, ξοδεύονται χρήματα για μετακινήσεις, σίτιση και θέρμανση, υπάρχουν άχρηστες σκοπιές και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει προστιθέμενη αξία για τη χώρα και τους πολίτες της, οι οποίοι πληρώνουν αυτή τη σπατάλη. Αν σήμερα κλείσουν μετά φυσικά τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας του στρατεύματος, στρατεύματα που είναι περιττά, θα εξοικονομηθούν πόροι και παράλληλα θα ενισχυθεί η δύναμη του στρατεύματος στην παραμεθόριο και δεν θα χρειαστεί να αυξηθεί η θητεία. Επιπλέον θα υπάρξει απελευθέρωση γης που θα μπορέσει να αξιοποιηθεί είτε προς όφελος των δημοσίων εσόδων, είτε προς όφελος της κοινωνίας (πάρκα, γήπεδα κτλ.). Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει με τα πανεπιστήμια. Δεκάδες τμήματα υπολειτουργούν, άλλα δεν συγκεντρώνουν ενδιαφέρον και άλλα έχουν πολλούς φοιτητές και λίγους καθηγητές. Η μείωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων καθώς και του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των τμημάτων και μάλιστα από το 1ο έτος μέσω συγχωνεύσεων θα εξοικονομήσει πόρους, θα γίνει καλύτερη η αξιοποίηση του πανεπιστημιακού προσωπικού και το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο για τους νέους με βέλτιστη οικονομική λύση. Το ίδιο ισχύει και για τα σχολεία. . Το ίδιο και περισσότερο για άλλους δημόσιους οργανισμούς. Το οικονομικό όφελος θα ξεπεράσει το ποσό που σήμερα έχει εξοικονομήσει το κράτος από τη μείωση των συντάξεων, ενώ θα υπάρξουν οφέλη, από την αύξηση της κατανάλωσης των συνταξιούχων, εξέλιξη που θα φέρει ανάπτυξη. Το μόνο που χρειάζεται είναι στοιχειώδης γνώση και πρακτική εργασιακή εμπειρία περιστολής δαπανών και οργάνωσης δημόσιων ή/και μεγάλων οργανισμών και φυσικά θέληση για να πάμε μπροστά με έξυπνο και δημιουργικό τρόπο, χωρίς νέες θυσίες και μάλιστα χωρίς αντίκρυσμα από τους πολίτες.
blog: alexandrosmoraitakis.blogspot.com
e-mail: am@nuntius.gr