Αναμένεται γερμανική λύση.
Μέχρι την 25η Μαρτίου, όπου θα πραγματοποιηθεί η έκτακτη σύνοδος κορυφής, θα δοθεί λύση στην κρίση χρέους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η λύση που θα δοθεί θα πρέπει να μην λύνει μόνο το δημοσιονομικό πρόβλημα των χωρών του Νότου, αλλά να βελτιώνει και την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών της Ευρώπης. Γι΄αυτό θεωρώ πως θα υπερισχύσει η πρόταση της Γερμανίας, όχι επειδή βάζει τα περισσότερα χρήματα, αλλά γιατί λύνει συνολικά το θέμα. Τα προβλήματα πρέπει να λυθούν και η Ευρώπη να γίνει πιο ανταγωνιστική. Μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλάμε για μόνιμη λύση.
Αναφορικά με το ελληνικό θέμα που μας απασχολεί περισσότερο, εκτιμώ πως μπορεί η χρηματοδότηση που λαμβάνουμε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να επιμηκυνθεί έως και 13-14 χρόνια, ενώ η αντίστοιχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να επιμηκυνθεί για 30 χρόνια και να μειωθεί παράλληλα το ύψος του επιτοκίου. Προφανώς και έχουν αντιληφθεί όλοι πλέον πως η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να ανακάμψει με ένα τέτοιο χρέος. Θα πρέπει σιγά-σιγά να βγάζουμε και από τα πιθανά σενάρια, το haircut. Ήδη οι αγορές άρχισαν να προεξοφλούν πως αποφεύγεται η αναδιάρθρωση. Θα δοθούν χαμηλότοκα δάνεια στη χώρα και να αγοράσει τα ομόλογα της ΕΚΤ που είναι αγορασμένα με σημαντικό discount περίπου 70%. Έτσι υπολογίζεται ότι θα μειωθεί το χρέος κατά 15 δισ. ευρώ. Επίσης τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν 30 δισ. ευρώ ελληνικό χρέος. Θα μπορούσαν να ανταλλάξουν τα ομόλογα που έχουν με νέα μεγαλύτερης διάρκειας και μικρότερου επιτοκίου. Έτσι εξοικονομούνται τόκοι. Ίσως αν μέχρι να γίνουν όλα αυτά τα ελληνικά ομόλογα συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με σημαντικό discount να δούμε κα απευθείας αγορές ομολόγων. Πάντως, και να μην δούμε απευθείας αγορές ήδη θα έχουμε λάβει αρκετή βοήθεια. Μετά είναι στο χέρι μας. Η Κυβέρνηση όμως ακόμα και αν γίνουν τα παραπάνω πρέπει να κάνει ακόμα πολλά. Προσωπικά διαφωνώ με την άποψη του Πρωθυπουργού, ο οποίος υποστήριξε πως έχουμε κάνει το 90% των όσων μας έχουν ζητήσει. Ακόμα δεν έχουν γίνει βασικές αλλαγές. Δεν έχουν προχωρήσει οι συγχωνεύσεις οργανισμών, οι αποκρατικοποιήσεις, δεν έχει γίνει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, δεν έχουν απελευθερωθεί πολλά κλειστά επαγγέλματα και γενικότερα δεν έχει γίνει σημαντική μείωση των κρατικών δαπανών.
Πλάτη πρέπει να βάλουν και οι τράπεζες μειώνοντας τη σπατάλη (π.χ. πακέτα άλλων εποχών, πολυτελής στόλος αυτοκινήτων, κ.τ.λ.), συγκρατώντας τα κόστη και ρευστοποιώντας περιουσιακά στοιχεία, προκειμένου, όπως προγραμματίζεται, να μπορέσουν να απαγκιστρωθούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.